Yârin cefası beni canımdan bezdirdi, yâr cefa etmekten usanmaz mı? Felekler ahımdan yandı, muradımın mumu yanmaz mı? Sevgili bütün hastalarının derdine derman olurken niçin bana derman olmaz, beni hasta sanmaz mı? Gamımı gizlerdim ben yâre açık et dediler. O vefasıza söylesem bilmem ki inanır mı inanmaz mı? Ayrılık gecesi canım yanar, ağlayan gözüm kanlı yaş akıtır. Feryat figanım halkı uyarırken kara bahtım uyanmaz mı? Gül yüzüne karşı gözümden kanlı akar su. Sevgilim, gül mevsimidir, bu akar sular hiç bulanmaz mı? Ben sana meyilli değildim, aklımı sen aldın. Beni kınayan, ayıplayan gafil seni görünce utanmaz mı? Fuzuli çılgın bir âşıktır. Daima halka rezil rüsva bir hâldedir. Sorun nasıl bir sevdadır ki bu, bu sevdadan usanmaz mı/aklı başına gelmez mi?